16/12/2020

SAĞIM KAHVE SOLUM CAFE

Saat 10 suları.  Orta yaşlı, kirli sakal birisi parkın bir köşesinde hummalı bir hazırlık içinde.  Küçük bir sehpa üstünde galvanizli sacdan semaver, yanında sebze sepeti içinde birkaç küçük paket, herhalde çay için şeker, çay ve bazı gerekli malzemeler hazırlanmış.  Kısa saplı keseriyle yanında getirdiği tahta parçalarını kırdı.  Sonra bunları itinayla semaverin ateş borusuna yerleştirdi.  Artık semaveri kaynatmak için her şey hazır.

Semaverin borusundan tütsüler yükselmeye başladığında, nereden çıktığı anlaşılamayan kişiler birer ikişer parkın köşesinde görünüverdiler.  Kimi kaldırıma tünemiş, kimi çömelmiş, kimi ağaca yaslanmış.  Hepsinin cephesi semavere dönük.  Belli ki, çay içmeğe gelmişler; suyun kaynamasını ve çayın demlenmesini bekliyorlar.

Bu manzaraya kentin her tarafında rastlayabilirsiniz.  Kahve/cafe işiyle meşgul esnaf böyle bir çözüm bulmuş.  Hatta o kadar ki, apartman dairelerini kahve/cafelere dönüştürenler bile işittim.  Sanırım, bu durum salt bulunduğum kente has değil; ülkenin dört bir tarafında böylesi “çözümler” olasıdır.

Halk bu sokak kahvecilerini yadırgamıyor.  Ekmek parası var, işin ucunda.  Diğer yandan halk böylesi bir araya gelinen yerlere ihtiyaç duyuyor; ‘kahve bahane, sohbet şahane!’  Sokak kahveleri bir araya gelinen yerler olarak cazibesini salgın korkusunun üstüne çıkarmış durumda.

Bir iki “cafe işletmecisine” hükümetin “katkısı”nı hatırlattım.  Burun kıvırdılar yalnızca, cevap vermeğe değer bulmadılar, her hal. 

Salgına karşı köklü önlemler alınmadığı için virüs bu denli yaygınlaşmakta, korkutucu bir seyir izlemektedir.  Köklü çözüm; tam kapanma ve hayatın her alanındaki çalışanların kapanma süresi içinde ihtiyaçlarının karşılanmasıdır.  Bu çözümü halkın ezici çoğunluğu dile getiriyor.  AKP hükümeti her nedense buna yanaşmamakta, kısmi tedbirlerle durumu idare etmeye çalışmaktadır.  Yaygın algı, para yokluğudur.  Ancak böyle olsa bile yurttaşın hayatı paradan puldan değerlidir.  Hem ekonomik zorluk öyle savundukları gibi belirleyici değildir.  İktidarın başı başta olmak üzere ekonominin iyiye gittiği ısrarla belirtiliyor.  Milyonerlerimizin hesaplarına kovit yılı içinde milyarlar ekledikleri bir başka gerçeklik.

Öyleyse neden yaraya merhem sürülmüyor; sokak kahvecileri orta yerde rezillik yaşıyorlar.  Gerçekte para bulunur, bulunur da halkın sağlığını her şeyin önünde tutan zihniyet eksik.