HANIMA AYAK YIKATMAK

27/11/2022

Yılı tam çıkaramıyorum. Bir önemi de yok zaten.
Atatürk Lisesi’nde Müdür Baş Yardımcısıyım. Okul kantininde bir kaç öğretmen arkadaş ile oturmuş çay içiyoruz. Bayan öğretmenlerden birisi, bizim eşlerimizle ilgili olarak :
-Yerli öğretmenlerin hanımlarıyla diyalog kuramıyoruz. Samimi olamıyoruz. Gelip gitmiyorlar, gibisinden bir şeyler söyledi. Yerli öğretmen arkadaşlardan birisi :
-Sizler sosyetesiniz. Bizimkiler size ayak uyduramaz diye geveleyince parladım:
-Ne münasebet. Bunun sosyetelikle ilgisi yok. Siz bu gün buradasınız yarın başka yerde. Biz de garip gurbet ellerde çalıştık. Görev yaptık. Ama yerli memurlar ile hiç de samimiyet kurmadık. Kuramadık. Doğaldır. Bizimkilerin anası, bacısı, cicisi komşusu varken bir de yabancı memurlar ile üç beş aylığına samimi olmalarına, gidip gelmelerine ne gerek vardır ne ihtiyaç. Meselenin özü budur dedim. Alındılar ama hak da verdiler.
Derken birisi bana
-Akay Bey sizlerin, eşlerinize ayaklarınızı yıkattığınızı duyarız. Böyle bir şeyi kocam benden isteyecek olsa, onu hemen kapının önüne koyarım, demez mi. Güldüm.
-Ne varmış bunda. Elbette ayağımı yıkayacak diye kişilendim.
O akşam eve gelince hanıma su getirip ayağımı yıkamasını istedim. Ibrık, sabun, havlu ve leğen getirdi. Sessiz sedasız çoraplarımı çıkardı. Ayağımı yıkadı. Kuruladı. Sonra rutin işlerine baktı.
Bir ara yanıma gelerek
-Akay sen hiç ayağını yıkatmazdın. Hayırdır böyle bir şeyi istedin. Rahatsızlığın filan mı var.
Güldüm. Yok bir şeyim yok. Bu gün okulda yabancı bayan öğretmenler ile böyle bir konuşma geçti. Bekar bir öğretmen hanım, benim kocam ayağını yıkamamı istese, onu hemen boşarım dedi. Ben de seni sınamak için gel ayağımı yıka dedim. Yıkayacak mıydın, yoksa beni boşayacak mıydın merak ettiğimden ..
Gülme sırası hanıma geldi ve aynen beynime kazıdığım şunları söyledi.
-Torpağ başına. Er bulsa, ayağını da yıkar kıçını da.