TOPAÇ

Topaç; küçüklüğümüzde oynadığımız oyunlardan biri, doğduğum yerde “hol” diye adlandırılırdı.  Sert ağaçtan konik biçimde yapılmış küçük bir oyuncaktır. Sivri ucuna geçirilmiş madeni bir ucu vardır.  Kaytan adı verilen ip sıkıca sarılır, topaç hızla ileri doğru fırlatılarak kaytan seri bir hareketle geri çekilir.  Bu hızla topaç ekseni etrafında döner, sonra yavaşlar ve durur.   Çetin geçen eski kış günlerinde topaçın kalın buz üzerinde dakikalarca sallantılı dönüşünün seyrine doyum olmaz.

Rantçı/işbirlikçi siyasetçiler topaç benzeridir.  “Dün dündür, bugün de bugün” der, dünkü izlediğinin politikanın tam tersini izlemekte beis görmez.  Seçildikten sonra değil gün, saatler sonra parti değiştiren siyasetçi görmüştür, ülkemiz insanı.  Rantın ibresi ne yöne sarımışsa, ipi elinde olan egemen nereyi işaret etmişse o yöne dönerler.  Bir süre sağa, bir süre sola…

Güzel desenli topaçlar vardır.  Kırmızı, yeşil, mavi çizgilerin  hakim olduğu alacalı bulacalı renklerle süslenmiştir.  Topaç dönerken renkler birbirine karışır, ortaya güzel görüntüler çıkar.

Bilim adamları vardır.  Araştırmalar yapmış; koca kitaplar  yazmışlardır.  Olağanüstü dönemler yıldızlarının dökülmesine yeter.  Yukarılardan ısmarlama konuşmalarla doldururlar, ekranları.

Topaçın ipini sağdan sararsınız sağa, soldan sağa sararsınız bu sefer sola döner , topaç.

Günümüzde bir meslek erbabı vardır ki, kimseler onların dönme hızına erişemez.  Kazanç kapıları sermaye/iktidar tarafından ele geçirildiği için medya mensupları, sahiplerinin niyetine göre topaç hızıyla toplum mühendisliğine soyunmuşlardır.  Bedenine sarılan ip ne yöne sarımışsa yorulmaz bir atılganlıkla o yöne dönerler.  Dönerler, dönerler maksat hasıl oluncaya kadar.

Canlı cansız her nesne yapısına uygun olmalı.  İnsan insandır, topaç da topaç. 118.yaş gününü kutladığımız yüzünü çevirmeksizin “rüzgara karşı yürüyen”  Nazım Hikmet gibi olanlara ne mutlu!