Av.Hayati Demir:İsmail Ağa Camiinin İmamı ile   Şii Camiinin Mollası

28/06/2022

Kağızmanlı bir hemşerimiz Zeki Bey 1950’li yıllarda İstanbul’a Üniversitede  okumak için gelir. Teknik Üniversitede okurken bir takım sağlık problemlerine Türkiye’de çare bulamayınca tedavi için Almanya’ya gider. Oradaki tedavi sonuç verir iyileşmiş olarak döner. Ancak tedavisini yapan Alman hemşireye aşık olur, o da kabul edince birlikte İstanbul’a gelip evlenirler.

Yaşlanırlar, önce eşi Renata Hanım ölür. Alman mezarlığına gömülür. Hemşerimiz Zeki Bey eşinin yanındaki mezarı satın alır, yeğenlerine de vasiyet eder. ‘…Ben Müslümanım ,ölünce cenazemi bir Müslüman gibi camiden kaldırın , ama beni Alman mezarlığında eşimin yanına gömün…’

Eşinden üç yıl sonra Zeki Bey de ölür. Yeğenleri defin için başvururlar fakat cenazenin bir Hıristiyan mezarlığına gömüleceğini öğrenen  müftülük imam göndermeyeceğini, bir cenazenin camiden Hıristiyan mezarlığına gönderilmesinin de uygun olmayacağını söyler. Üstelik ölen adamın Müslüman olup olmadığını nereden bileceklerini ifade ederler.

Zeki Beyin hayattayken bakımını yapan aile Fatihte bir hoca tanıdıklarını, konuşurlarsa belki o camiden cenazenin kaldırılabileceğini söyler.  Cenazeyi oraya götürmek için mezarlıklar müdürlüğünden araç isterler ama cenaze arabasını Hıristiyan mezarlığına gönderemeyeceklerini söyleyip araç vermez mezarlıklar müdürlüğü. Cenazeyi ambülansla götürürler.

Zeki Beyin yeğeni her ihtimale karşı caminin hocasıyla konuşup durumu anlatır. Namazdan sonra cenazeyi Hıristiyan mezarlığına götüreceklerini, bir sakıncası olup olmadığını sorar. Hocanın cevabı şöyledir: Nereye gömüleceğine kim ne karışır, her yer Allah’ın toprağıdır. Sonuç olarak  cenaze namazı kılınır ve Zeki Bey Alman mezarlığında eşinin yanında toprağa verilir.

Cenaze namazının kılındığı cami ; Fatih Çarşambadaki İsmail Ağa camiidir, cenaze namazını kıldıran da  yeni rahmetli olan cemaatin şeyhi Mahmut Ustaosmanoğlu’dur.

Bu olayın Şii camiinin mollasıyla ne ilgisi var diyeceksiniz.  Mahmut Hocanın ölümünden sonra yukarıda özetlediğim Zeki Beyin yeğenlerinden biriyle yapılan röportajı okuyunca aklıma on yıl kadar önce ölen benden küçük kardeşimin cenazesi geldi.

Rahmetli kardeşim Fatih Belediyesinden yeni emekli olmuştu. Halkalı’da oturuyordu ancak cenaze ile ilgili işleri Belediyedeki arkadaşları yürütünce cenaze namazı da Fatih Camiinde kılındı. Defin işleminden sonra eve döndük . Dini ritüel de belli, akşama kuran okunacak, dua edilecek. Yeğenlerimi yakındaki bizim Şii camiine gönderdim. Akşama Hoca gelip kuran okusun dua etsin diye. Hoca cenazenin nerede olduğunu sormuş. Toprağa verdik demiş çocuklar. Cenaze namazının nerede ve hangi hoca tarafından kıldırıldığını sormuş. Çocuklarda durumu anlatmış. Bizim mollanın cevabı şu olmuş : Bir defa mevta kabirden çıkarılacak, yıkanacak, yeniden Şii bir molla cenaze namazı kıldıracak, toprağa verilecek ondan sonra ancak arkasından dua ve Kur’an okunabilir.

İnanın abartmıyorum. Bu olayı gerçekten yaşadık. Evet bir tarafta bizim seküler mahallenin tarikatçı, cemaatçi, gerici, yobaz, mürteci gibi sıfatlarla nitelediği, bizim mezhep mensuplarının da yezidin torunları diye gördüğü cemaat şeyhinin tavrı, diğer tarafta bizim caminin mollası ve o saygısız, acımasız tavrı.

Bir tarafta cenazeye imam göndermeyen laik devletin diyanet teşkilatı, bir tarafta cenaze arabası vermeyen ve çağdaş, laik, sosyal demokrat olduğunu söyleyen bir partiye mensup Belediye Başkanlarınca yönetilen Belediyeye bağlı mezarlıklar müdürlüğü .( O yıllarda Fatih de İstanbul Büyükşehir Belediyesi de CHP’li başkanlarca yönetiliyordu.)

Röportajda verilen şu bilgiyi de eklemezsek eksik kalır. Adı geçen hemşerimiz Zeki Beyi Almanya’ya tedavi için gönderen, masraflarını da üstlenen aile bir Ermeni Ailedir.

Mersinli bir arkadaşım anlatmıştı. Mahallelerinde bir adam varmış, lakabı Komünist Hüseyin. Kafayı çeker bağırırmış bazen : Sizin yüzünüzden komünist oldum ulaan!!!.

İnsanın bağırası geliyor bazen. Sizin yüzünüzden dinden , imandan çıktı insanlar ulaan!!!…