01/05/2021

1 MAYIS  VE “KUMARHANE  KAPİTALİZMİ”

Ülkemin gençliğinin en az % 60’ının “3 B (borsa, bahis, bitcoin)” ile iştigal ettiği bir zaman diliminde 1 Mayıs’ı  “emeğin bayramı” olarak anıyoruz. 

Ne yaman çelişki değil mi?

Yaşamlarının emek bakımından en yoğun yaşanması gereken gençlerimiz, emek vermeden kazanmak istiyorlar.

Bu duruma ekonomik krizin yol açtığı işsizliğin sebep olduğu kısmını bir kenara koyalım.  Burada asıl önemli olan hayatlarının en verimli çağında olan insanlarımızın giderek emeğe yabancı olmalarıdır.  Emeğin hamurunda yoğrulmayan insan hayatın gerçek anlamından uzaklaşmış demektir.  Onlar ne yazık ki, kan ter içinde üretmenin verdiği olağanüstü hazzı tadamayacaklardır.

Yalnızca gençlerimiz mi?  Yediden yetmişe insanımız gün boyu bahis batağında ömür tüketmektedirler.  “Ya çıkarsa!” aldatmacası yıllar yıllardır hükmünü yürütmektedir.

İnsanımızı “emekten soğutan” büyük bir kumar salonu haline dönüşen kapitalizmdir.  Sistem, günümüzde emeği acımasızca sömürmekten öte, ağır vergilerle, tüketici kredileriyle emeğiyle çalışanların feraha ulaşmalarının önünü tıkamış; geleceğini ipotek altına almıştır.  Ona tek çare bırakmıştır: piyangoyla, bahisle, totoyla, dijital parayla emeksiz-zahmetsiz köşeyi dönmek!

Hep ilgimi çekmiştir; yılbaşılarında piyangonun büyük ikramiyesi için, “Kazanırsanız ne yapacaksınız?” sorusuna ağzı kulaklarında ütopik cevaplar duymuşumdur.  Hiçbiri; “Ben öyle hazır parayı istemem, emeğimle kazandığımı harcamak isterim.” dememiştir.  Kapitalizmin aldatıcı pırıltısı gözleri o denli kamaştırmıştır ki, emeğin değeri gözden düşmüştür.

1 Mayıs’ı yaşadığımız bugün “bayram” yapmaktan öte kapitalizmle mücadele öne çıkarılmalıdır.  Sistem önümüze tek yol bırakmıştır: kumar.  Emekten uzaklaşan ülkemizde gidişat daha büyük yıkımlara doğru yönelmedir.  Sistem yıkılmadıkça emeğin değeri yerini bulmayacak; 1 Mayıslar şimdilerde olduğu gibi alanlarda hora tepmenin ötesine geçmeyecektir.  Böylesi bilince en başta emeği ile yaşayanlar kavuşmalıdır.